รักยั่งยืน

เคยสงสัยกันไหมว่า? ทำไมความรักบางทีก็ดูสวยงาม บางทีก็ดูโหดร้าย บางครั้งก็ดูไม่ค่อยมีความหมาย บางครั้งก็ยิ่งใหญ่เกินจะไขว่คว้า เป็นสิ่งที่ยากนักที่จะพูดถึงเรื่องความรักบนโลกใบนี้ ถ้าให้ 100 คน มาพูดแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับความรัก ว่าความรักมันคืออะไร มีความหมายต่อชีวิตคุณยังไง หากให้พูดก็มีความคิดเห็นที่แตกต่างกันออกไป 100 ความคิดเห็นกันเลยทีเดียว เพราะว่าทุกคนต่างก็ใช้ความรู้สึกของตนเองในการเชื่อมโยงเรื่องราวเกี่ยวกับความรักที่เกิดขึ้นทั้งหมดในชีวิตเพื่อแสดงออกมาเป็นมุมมองของแต่ละคน แต่ทุก ๆ มุมมองของความรักนั้นก็ล้วนมาจากประสบการณ์ที่เกิดขึ้น มุมมองที่มาจากเรื่องราวที่ได้พบเจอผ่านการออกแบบและสื่อสารความหมายต่อกันและกัน เกิดเป็นพฤติกรรมที่เลือกปฏิบัติที่จำเป็นต้องเอื้อเฟื้อและตอบสนองกัน ในที่นี้กล่าวคือความรักแบบคู่ชีวิต ที่กำลังจะนำเสนอให้เห็นว่า หากอยากให้มีความยั่งยืนนั้นควรเป็นอย่างไร?                 น่าเสียดายนักที่หลาย ๆ ครั้งความตั้งใจของคนเราที่อยากให้เป็น “กลับไม่เป็นดั่งใจหวัง” ความผิดหวังนำพาสู่ความหวาดกลัว ความไม่เชื่อมั่น เมื่อหลาย ๆ คนต้องเจอเรื่องราวที่ผิดหวังจากความรัก เพราะอยากให้รักเป็นดั่งใจหวังและปรารถนาแต่ก็ได้มาเพียงเศษเสี้ยวความรู้สึก ทำให้หลาย ๆ คู่ต้องเลิกรากันไปเพราะเหตุผลมากมายที่เอามาใช้เพื่อหาทางที่จะไม่เข้าใจกัน แน่นอนว่าหากความรักที่มีข้อแม้ตั้งแต่แรกโดยไม่ได้รับความชัดเจนหรือความเข้าใจกันแล้วนั้นย่อมมีวันที่ต้องเกิดปัญหาตามมา ในที่นี้กล่าวคือ หากความรักที่จะยั่งยืนได้จริงนั้นคือ ความรักที่มีคนสองคนยอมรับและจะหาวิธีเข้าใจกันสุดแล้วแต่จะมีปัญหาหรือข้อข้องใจอะไรก็ต้องยอมรับกันก่อนว่าจะเรียนรู้ซึ่งกันและกันและยอมรับที่จะปรับตัวเข้าหากัน ไม่เพียงฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง แต่หมายถึงคนทั้งสองคนที่จะต้องทำด้วยความรู้สึกอันแท้จริง ความรักที่ดีคือการให้เกียรติซึ่งกันและกัน รักที่ดีคือรักที่สามารถเติมเต็มทุกเรื่องราวของกันและกัน ความรักที่ดีคือคอยอุ้มชูและสนับสนุนซึ่งกันและกันแต่คนเราหลาย ๆ คนมักยึดติดกับตัวเองมากจนเกินไป เมื่อต้องการอะไรก็ต้องได้รับอย่างนั้น แน่นอนว่ามันเป็นพื้นฐานความต้องการของมนุษย์โดยทั่วไปอยู่แล้วในเรื่องของความจำเป็นหรือตอบสนองสิ่งที่ต้องการให้สำเร็จ ทำให้ความคิดมักติดอยู่ในหัวเสมอว่าด้านใดก็ไม่สำคัญเท่ามุมมองของตนเองด้านเดียว จนลืมไปว่าอีกมุมมองหนึ่งที่ซึ่งควรเข้าใจและลืมไปว่าเคยได้ตกลงยอมรับที่จะปรับตัวเข้าหาคนที่ซึ่งเป็นคนรักนั้นมันได้หายไปเพราะความคิดที่มีด้านเดียว จนเกิดเป็น “ความคิดที่เห็นแก่ตัว”…