การให้อภัย หัวใจหลักสำคัญของครอบครัว

ทุกวันนี้เหมือนคนไทยเราจะเดือดดาลอยู่ตลอดแม้แต่เรื่องเล็ก ๆ อาจเป็นเพราะเรามีเรื่องให้เครียดอยู่ตลอด ทั้งเรื่องหน้าที่การงาน ปากท้อง ไม่เว้นแม้แต่การเมืองที่ส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิตของเราโดยตรง ช่างน่าเสียดายทั้ง ๆ ที่สยามเมืองยิ้มของเราเคยขึ้นชื่อเรื่องผู้คนที่เป็นมิตร จิตใจดี เป็นดินแดนพุทธที่ผู้คนมีปัญญาและเหตุผล ปัจจุบันกลับต่างกันอย่างสิ้นเชิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการกระทบกระทั่งกันบนท้องถนน ลำพังแค่เรื่องกดแตรก็มีปัญหากันได้ เพราะคนสมัยนี้ไม่ได้มองว่าแตรมีไว้เพื่อเป็นการให้สัญญาณ แต่เป็นการหาเรื่องกันเสียอย่างนั้น ถ้าหากคุณเองก็เป็นคนหนึ่งที่หงุดหงิดเสมอเมื่อมือจับพวงมาลัยเราขอนำเสนอให้รู้จักกับวัฒนธรรมการขับขี่ของเมืองเหล่านี้เอาไว้ บางทีคุณอาจจะกลับไปใช้ชีวิตบนท้องถนนได้ดีกว่าเดิมก็เป็นได้ มุมไบ คนที่มักหัวร้อนกับการถูกรถคันอื่นบีบแตรใส่เสมอ แนะนำว่าหากมีโอกาสอยากให้ลองไปเยือนถนนหลวงในเมืองมุมไบประเทศอินเดียดูสักครั้ง บนท้องถนนที่รถติดสะบัดช่อของดินแดนภารตะชนิดที่ว่าถ้าคุณวางเดิมพันบนเว็บ VWIN คุณจะเล่นได้เป็นสิบ ๆ ตาบนรถนั้น คุณจะได้เห็นเหล่าผู้คนเต้นโจ๊ะ ๆ บนรถที่กระเด้งกระดอนพร้อมทั้งได้ยินเสียงแตรตลอด 24 ชั่วโมงจนหูแทบดับเลยล่ะ นั่นก็เพราะผู้คนเหล่านี้เชื่อว่าการบีบแตรเสียงดัง ๆ ยาว ๆ บีบแตรเป็นจังหวะเพลง จะช่วยให้เทพเจ้าได้ยินและทรงประทานพรตามที่ขอ ซึ่งถึงแม้จะหนวกหูสุด ๆ แต่ก็ไม่มีใครหัวร้อนลงจากรถมาปะทะกันเหมือนในเมืองไทย อีกอย่างถ้ามีการวิวาทกันขึ้นมาทุกคนรู้ว่าจะโดนตำรวจใช้กระบองไล่หวดอย่างไม่ปราณีนั่นเอง ลำพูน ชาวเมืองหริกุญไชยขึ้นชื่อเลยเรื่องการขับขี่ยวดยานบนท้องถนน แต่ไม่ใช่ในแง่บวกหรอกนะ ผู้คนจังหวัดอื่น ๆ ทางภาคเหนือจะรู้กันดีจนมีวลีฮิตติดปากว่า “อย่าขับตามก้นรถป้ายทะเบียนลำพูน” ซึ่งที่มาก็เพราะมักจะไม่เปิดไฟเลี้ยว ไม่ค่อยให้สัญญาณ คนขับตามหลังอาจจะซวยได้ แต่นี่กลับกลายเป็นข้อดี เพราะหลังจากวลีตลกร้ายนั้นแพร่กระจายออกไปผู้คนก็รู้จักป้องกันตัวเองด้วยการขับตามหลังกันแบบห่าง ๆ เว้นระยะเพื่อป้องกันอุบัติเหตุแม้แต่คนลำพูนด้วยกันเอง…

เด้อนางเดอ  เด้อนางเดอ  เด้อนางเดอ เด้อ เด้อ นางเดอ…..ป้าบ ป้าบ ป้าบ ป้าบ !!!! นาทีนี้ไม่มีใครไม่รู้จักจังหวะนี้ “หมอลำ” ที่ กำลังเป็นที่ติดหู ทั่วบ้านทั่วเมือง ครอบงำไปทุกแขนงทุกซอกทุกซอย ทุกสาขาอาชีพ ทุกเพศทุกวัย เพราะไม่ว่าจะภาคไหนก็ต่างรู้จักเพลงที่มีสำเนียงการร้อง ดนตรี ถ้อยคำที่เป็นภาษาอีสาน จริง ๆ แล้วเรารู้จักเพลงอีสานกันมานานพร้อม ๆ กับวัฒนธรรมดนตรีของทุก ๆ ภาคที่อยู่ในวงการ ไม่ว่าจะเป็นภาคไหนก็ล้วนแต่มีความแตกต่างในด้านสำเนียง ดนตรี ถ้อยคำร้อง ที่มีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะ และได้ถ่ายทอดโดยศิลปินมากหน้าหลายตาในวงการเพลง                 แต่สิ่งที่ทำให้วัฒนธรรมดนตรีอีสานมีความโดดเด่นคือท่วงทำนอง และเครื่องมือดนตรีที่บ่งบอกถึงวัฒนธรรมวิถีชีวิตคนอีสาน บวกกับคำร้องที่เป็นภาษาถิ่นดั้งเดิมที่ใช้เป็นเนื้อร้อง แน่นอนว่าแรก ๆ นั้นจะยังไม่ค่อยคุ้นชินกันสักเท่าไหร่กับศิลปินทางอีสานเมื่อเทียบกับคนทั้งประเทศ ทว่าศิลปินเองจะโด่งดังในท้องถิ่นตนเองหรือเป็นที่รู้จักกันในแวดวงทางภาคอีสานเป็นส่วนมาก ฉะนั้นแรกเริ่มในวงกว้างคนที่จะรู้จักหรือฟังดนตรีและวัฒนธรรมทางอีสานจะยังไม่มีมากนัก แต่จะมีศิลปินที่มีชื่อเสียงมาก เช่น ต่าย อรทัย, ศิริพร อำไพพงษ์, ไมค์ ภิรมย์พร, ไผ่ พงศธร เป็นศิลปินอื่น ๆ อีกมากมายที่ยังไม่ได้หยิบยกมานั้น…

คนบนโลกโซเชียลต่างพากันแห่ชื่นชมการกระทำของนักร้องและนักแสดงหนุ่มชื่อดังที่กระโดดลงไปช่วยคนนอนบาดเจ็บจากอุบัติเหตุริมถนน ซึ่งถ้าฟังดูก็อาจไม่ได้เป็นเรื่องน่าแปลกอะไร เพราะข่าวพยาบาลสาว ผู้ช่วยพยาบาล แพทย์ หรือแม้กระทั่งเจ้าหน้าที่กู้ภัยที่กระโดดลงไปช่วยคนบาดเจ็บกลางถนนก็มีให้เห็นอยู่ถมไป                 แต่ความสำคัญมันไม่ได้อยู่ที่คนลงไปช่วยนั้นเป็นใคร มีตำแหน่งอะไร แต่มันอยู่ที่จิตใจและจิตสำนึกของคนเสียมากกว่า เพราะก็มีเหตุการณ์บ่อยครั้งที่มีคนเจ็บนอนอยู่ข้างถนน แต่คนที่เดินผ่านไปมาก็มิได้ใส่ใจหรือเหลียวแล นั้นแสดงว่าไม่ใช่ทุกคนที่พร้อมจะกระโดดลงไปช่วยเหลือผู้บาดเจ็บเหล่านั้น แต่ต้องเป็นกลุ่มคนที่มีจิตใจและจิตสำนึกของความเมตตาที่อยากจะช่วยเหลือผู้อื่น                 อย่างกรณีของดาราหนุ่มที่มีบทบาทในชีวิตเป็นถึงนักแสดงชื่อดัง และควบวิชาชีพความเป็นหมอหนุ่มอีกหนึ่งตำแหน่ง ซึ่งเหตุการณ์ในวันนั้น ดาราหนุ่มคนนี้ก็สามารถเลือกที่จะสวมเพียงบทบาทของดาราคนธรรมดาคนหนึ่งและนั่งรถผ่านไปก็ทำได้ แต่เขากลับเลือกที่จะสวมบทบาทเป็นคุณหมอกระโดดลงไปช่วยเหลือผู้บาดเจ็บคนนั้นแทน ซึ่งเขาได้ให้สัมภาษณ์กับผู้สื่อข่าวว่า สิ่งที่เขาทำมันคือสัญชาตญาณที่เกิดจากจิตใต้สำนึกของความเป็นหมอ ที่ต้องมีหน้าที่หลักในการช่วยชีวิตและรักษาพยาบาลผู้บาดเจ็บให้รอดพ้นจากความตาย ฟังเช่นนี้แล้วก็น่าปลื้มใจแทนคนเป็นพ่อเป็นแม่นะจริงไหม                 แต่หากมองในอีกมุมหนึ่ง ก็ยังเกิดข้อสงสัยว่าทำไมสังคมไทยปัจจุบันยังคงมีแพทย์หรือพยาบาลที่ไร้จรรยาบรรณเป็นจำนวนมาก นั้นเป็นเพราะเขาไม่เข้าใจหรือรู้สึกเคารพต่อหลักการจรรยาบรรณแพทย์ หรือเพราะเขาขาดจิตสำนึกของการเป็นแพทย์กันแน่ ซึ่งหลักจรรณยาบรรณง่ายๆ ที่คนเป็นแพทย์หรือพยาบาลจำเป็นต้องมีอย่างน้อย 3 ประการดังนี้                 1. ไม่เมินเฉย                 คนที่มีความเป็นแพทย์หรือพยาบาลต้องมีจิตใจหลักในการช่วยเหลือคนอื่น ไม่ละเลยหรือเมินเฉยต่อผู้บาดเจ็บที่อยู่ตรงหน้า มิใช่ว่าไม่ใช่เวลาหรือหน้าที่การปฏิบัติงานของตนก็ไม่จำเป็นที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยว เพราะคนเป็นแพทย์ต้องไม่มีวันหยุด ไม่ว่าจะไปเจอคนบาดเจ็บเวลาใดที่ไหนต้องพร้อมที่จะลงไปให้ความช่วยเหลืออย่างทันที                 2. ช่วยเหลือด้วยความจริงใจ                 หากคิดจะช่วยแล้วก็ต้องช่วยด้วยความจริงใจที่อยากจะช่วยเขาจริงๆ อย่าเพียงแต่จำเป็นต้องทำเพราะเห็นว่าเป็นหน้าที่ที่จะต้องทำตามเงินเดือนที่ได้รับ หรืออย่าเพียงแต่ทำเพราะสถานการณ์ที่บีบบังคับ ขอให้ทำด้วยความจริงใจและอยากจะช่วยเหลืออย่างแท้จริง มิเช่นนั้นแล้ว การทำหน้าที่ของแพทย์หรือพยาบาลนั้นจะไม่มีความสมบูรณ์แบบเลย                 3. ไม่แบ่งชนชั้นวรรณะ…

พาดหัวข่าว นางเอก MV โดดคอนโดหรูดับสยอง ของเช้าวันหนึ่ง หลายคนคงอ่านข่าวแล้วรู้สึกสะเทือนใจไม่น้อย เมื่อพบว่า ผู้เสียชีวิตกระโดดลงมาในวันเดียวกันที่ผลงานนางเอก MV เพลงของตนเองออกเผยแพร่พอดี แน่นอนคำถามในใจของทุกคนคือ หญิงสาวที่อายุยังน้อย กำลังอยู่ในช่วงมีชื่อเสียง มีที่พักอยู่สบาย ทำไมต้องตัดสินใจทำแบบนี้ และเมื่อสอบถามจากคนใกล้ตัว พบว่าก่อนเสียชีวิตหญิงสาวได้มีการ Post ในลักษณะไม่มีใครเข้าใจตนเอง และมีอาการของ “โรคซึมเศร้า” ร่วมด้วย นี่ไม่ใช่เหตุการณ์แรกที่เกิดขึ้น ข่าวการฆ่าตัวตายของผู้ป่วยโรคซึมเศร้ามีให้เห็นค่อนข้างเยอะมากในปัจจุบัน และหลายกรณีที่ภายนอกผู้ป่วยดูร่าเริง สดใสดี แต่แล้วจู่ ๆ ก็ตัดสินใจจบชีวิตตัวเองลง ในสังคมปัจจุบันผู้ป่วยโรคซึมเศร้าก็มีจำนวนมากขึ้น หลายครั้งก็ปะปนไปกับคนที่มีอาการเศร้าเพื่อเรียกร้องความสนใจ จึงเป็นการยากมากที่เราจะสามารถแยกแยะผู้ป่วยจริงกับคนที่เรียกร้องความสนใจออกจากกันได้ เมื่อแยกแยะไม่ได้จึงทำให้หลายคนไม่เข้าใจ และอาจจะเผลอทำอะไรกระทบกระทั่งผู้ป่วยได้ วิธีรับมือกับโรคซึมเศร้า โรคซึมเศร้าเกิดจากความผิดปกติของสารสื่อประสาท ฮอร์โมนและวงจรระบบประสาทภายในสมอง ดังนั้นเมื่อมีอาการของโรค หรือรู้สึกมีความผิดปกติทางด้านจิตใจจึงควรเข้าปรึกษาแพทย์ หลายคนไม่กล้าไปพบจิตแพทย์เพราะกลัวคนจะคิดว่าตนเองเป็นบ้า แต่แท้จริงแล้วการไปพบจิตแพทย์ไม่จำเป็นว่าเราต้องเป็นคนบ้าเสมอไป อันดับแรกต้องให้ผู้ป่วยยอมรับตนเองเสียก่อน หากเรายอมรับว่าตนเองป่วยก็จะนำไปสู่การยอมเข้ารับการรักษา ทั้งนี้ญาติผู้ป่วยเองก็ควรศึกษาและทำความเข้าใจกับอาการของโรค เพื่อที่จะสามารถดูแลผู้ป่วยได้ คนรอบตัวผู้ป่วยถือว่าเป็นส่วนสำคัญมาก หากผู้ป่วยมีกำลังใจที่ดีก็จะส่งผลดีต่อผู้ป่วยเอง ที่สำคัญผู้ป่วยโรคซึมเศร้าจะสามารถเกิดความคิดอยากฆ่าตัวเองได้ทุกเมื่อ ไม่จำเป็นต้องรอให้มีเรื่องที่ทำให้เสียใจหรือกระทบจิตใจ เพราะมันเป็นอาการของโรค ควรใส่ใจคนใกล้ตัวของคุณสักนิด คอยสังเกตและเอาใจใส่ยามเมื่อมีปัญหา เพราะบางครั้งหลายคนก็เก็บอาการค่อนข้างเก่ง และที่สำคัญการเรียกร้องความสนใจจากคนใกล้ตัว ไม่ว่าเขาจะเป็นโรคหรือไม่…