Friend Zone เส้นเขตแบ่งระหว่างเพื่อนกับแฟน

ในวันรับปริญญาคงเป็นวันที่บัณฑิตทุกคนจะต้องภาคภูมิใจกับความสำเร็จของตัวเองเป็นอย่างมาก แต่รู้หรือไม่ว่าในวันนั้นมีคนที่เขาภูมิใจมากกว่าตัวบัณฑิตเสียอีก คนๆ นั้นก็คงหนีไม่พ้นคนเป็นพ่อเป็นแม่ เพราะใบปริญญาที่ลูกถืออยู่ในมือนั้น คือหยาดเหงื่อและแรงกายแรงใจที่พ่อกับแม่จะหาให้ลูกได้                 เรื่องรับปริญญาที่กำลังกลายเป็นกระแสที่ฮือฮาในโลกโซเชียลขณะนี้ เป็นคลิปวีดีโอหนึ่งที่ลูกสาวเรียบจบและรับปริญญา ณ มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง และได้รับการเซอร์ไพรส์จากผู้เป็นพ่อด้วยไปไวนิลขนาดใหญ่ ที่ระบุข้อความว่า “อาจารย์ขว้างเกรด 4 มาให้ ด้วยความตกใจกูเลย “หลบทัน” #เกรดอัปรีย์แต่หน้าตาดีค่ะ ขอบใจคุณลูกจบให้กูสักที” เมื่ออ่านดูแล้วก็กลายเป็นเรื่องขำๆ ที่คุณพ่อแซวลูกสาวในวันรับปริญญา แต่ถ้ามองในอีกแง่มุมหนึ่ง ภายใต้ข้อความที่แซวจากคุณพ่อนั้น ก็คงซ่อนความหายเหนื่อย ความโล่งใจ และความยินดีกับความสำเร็จของลูกในวันนี้ด้วย เพราะกว่าที่ลูกจะมีวันนี้ได้คงไม่ต้องให้อธิบายว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องเหนื่อยแค่ไหน                 แต่กระนั้น การรับปริญญาก็เป็นแค่เพียงก้าวแรกของชีวิตที่จะทำให้การดำเนินชีวิตต่อจากนี้ไปเป็นชีวิตที่สมบูรณ์แบบต่างหาก เพราะชีวิตในโลกของการทำงานมันช่างแตกต่างกับโลกแห่งการเรียนอย่างสิ้นเชิง เช่นนั้นแล้ว จงเตรียมตัวให้พร้อมที่จะเริ่มต้นก้าวเข้าสู่โลกอีกใบของชีวิตได้เลย ซึ่งหากใครที่เพิ่งเป็นบัณฑิตจบใหม่และยังคงเคว้งคว้างอยู่ในอากาศไม่รู้จะไปทางไหนดี แนะนำเลยว่าให้เริ่มจากเคล็ดลับง่ายๆ เพียง 3 ข้อ ได้แก่                 1. ค้นหาตัวตน                 หากยังไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนให้เริ่มจากตัวเองก่อน ลองหาตัวตนของตัวเองให้เจอว่ารักหรือชอบที่จะทำอะไร อะไรที่ทำแล้วจะมีความสุขมากที่สุด อะไรที่ทำแล้วจะไม่มีวันรู้สึกเบื่อ และอะไรที่ทำแล้วสามารถพูดได้อย่างเต็มบอกว่ามันคือความรัก นั้นแหละคือสิ่งที่ชอบ ถ้าไม่เริ่มจากสิ่งที่รักสิ่งที่ชอบก่อนต่อให้พยายามหรือฝืนทำมากแค่ไหนก็ไม่มีทางประสบความสำเร็จ หรืออาจจะประสบความสำเร็จได้แต่จะไม่มีความสุขกับมัน                 2. ลงมือทำ…

ถ้าจะพูดถึงกระแสข่าวปัจจุบันที่กำลังมาแรงไม่แพ้เรื่องฝุ่น PM 2.5 ในขณะนี้ ก็คงหนีไม่พ้นเรื่องของการลงสมัครเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (ส.ส.) เป็นแน่แท้ เพราะการเลือกตั้งในครั้งนี้จะเป็นอีกหนึ่งครั้งที่ต้องถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์การเมืองของไทย ทำให้กลายเป็นกระแสฮือฮาที่ประเทศไทยกำลังจะกลับเข้าสู่ระบอบประชาธิปไตยกันอีกครั้ง หลังจากที่ห่างหายจากการเลือกตั้งมานานถึง 5 ปี ตั้งแต่ปี 2557                 แต่ไม่ว่าการเลือกตั้งจะผ่านไปกี่หนกี่ครั้ง สิ่งที่ยังคงเป็นความต้องการของประชาชนและความคาดหวังจะได้รับจากการเลือกตั้ง คือคนที่มีความรู้ ความสามารถในการพัฒนาประเทศชาติให้เจริญก้าวหน้า แต่ก็ยังไม่มั่นใจสักเท่าไรว่า ในการเลือกตั้งที่ผ่านมานั้น สามารถตอบโจทย์ความต้องการของประชาชนได้แท้จริงหรือไม่ กระนั้น หากจะต้องเลือกตั้งใหม่ในครั้งนี้ ความต้องการของประชาชนก็คงจะไม่ต่างจากครั้งที่ผ่าน ๆ มา คงมีคนอยู่ไม่กี่ประเภทหรอกที่คนไทยอยากจะได้มาทำหน้าที่ผู้นำ ซึ่งผู้นำคนนั้นก็ควรจะมีคุณสมบัติอย่างน้อย 3 ข้อ ดังนี้                 1. ความจริงใจ                 หากผู้นำยังไม่มีความจริงใจต่อตนเองและผู้อื่นแล้ว ก็อย่าหวังว่าคน ๆ นั้นจะมีความจริงใจต่อประเทศชาติ เมื่อจุดเริ่มต้นพื้นฐานยังไม่มีความจริงใจให้คนทั้งประเทศ และคนทั้งประเทศจะเชื่อมั่นและไว้วางใจให้บริหารประเทศและงบประมาณของแผ่นดินได้อย่างไร อย่าเพียงสร้างความจริงใจและหวังดีให้กับคนไทยทั้งประเทศได้เห็นแค่เฉพาะช่วงหาเสียงเลือกตั้ง แต่ขอให้ความจริงใจและหวังดีนั้นมันออกมาจากใจจริง ๆ น่าจะดีกว่า                 2. ไม่คดโกง                 ลองคิดดูว่าประชาชนจะรู้สึกแย่แค่ไหนที่เงินภาษีทุกบาททุกสตางค์ที่หามาด้วยความยากลำบาก กำลังกลายเป็นเม็ดเงินให้ผู้นำหรือผู้มีอำนาจนำไปใช้ในเรื่องส่วนตัวที่ไม่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาประเทศ และคนที่นำไปใช้นั้นมีความสุขจากการใช้งานส่วนรวมจริงหรือ คงไม่มีคนไทยคนไหนใครกล้าพูดอย่างเต็มปากหรอกว่า ประเทศไทยเป็นประเทศที่ปลอดการทุจริตคอรัปชั่น…

เคยสงสัยกันไหมว่า? ทำไมความรักบางทีก็ดูสวยงาม บางทีก็ดูโหดร้าย บางครั้งก็ดูไม่ค่อยมีความหมาย บางครั้งก็ยิ่งใหญ่เกินจะไขว่คว้า เป็นสิ่งที่ยากนักที่จะพูดถึงเรื่องความรักบนโลกใบนี้ ถ้าให้ 100 คน มาพูดแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับความรัก ว่าความรักมันคืออะไร มีความหมายต่อชีวิตคุณยังไง หากให้พูดก็มีความคิดเห็นที่แตกต่างกันออกไป 100 ความคิดเห็นกันเลยทีเดียว เพราะว่าทุกคนต่างก็ใช้ความรู้สึกของตนเองในการเชื่อมโยงเรื่องราวเกี่ยวกับความรักที่เกิดขึ้นทั้งหมดในชีวิตเพื่อแสดงออกมาเป็นมุมมองของแต่ละคน แต่ทุก ๆ มุมมองของความรักนั้นก็ล้วนมาจากประสบการณ์ที่เกิดขึ้น มุมมองที่มาจากเรื่องราวที่ได้พบเจอผ่านการออกแบบและสื่อสารความหมายต่อกันและกัน เกิดเป็นพฤติกรรมที่เลือกปฏิบัติที่จำเป็นต้องเอื้อเฟื้อและตอบสนองกัน ในที่นี้กล่าวคือความรักแบบคู่ชีวิต ที่กำลังจะนำเสนอให้เห็นว่า หากอยากให้มีความยั่งยืนนั้นควรเป็นอย่างไร?                 น่าเสียดายนักที่หลาย ๆ ครั้งความตั้งใจของคนเราที่อยากให้เป็น “กลับไม่เป็นดั่งใจหวัง” ความผิดหวังนำพาสู่ความหวาดกลัว ความไม่เชื่อมั่น เมื่อหลาย ๆ คนต้องเจอเรื่องราวที่ผิดหวังจากความรัก เพราะอยากให้รักเป็นดั่งใจหวังและปรารถนาแต่ก็ได้มาเพียงเศษเสี้ยวความรู้สึก ทำให้หลาย ๆ คู่ต้องเลิกรากันไปเพราะเหตุผลมากมายที่เอามาใช้เพื่อหาทางที่จะไม่เข้าใจกัน แน่นอนว่าหากความรักที่มีข้อแม้ตั้งแต่แรกโดยไม่ได้รับความชัดเจนหรือความเข้าใจกันแล้วนั้นย่อมมีวันที่ต้องเกิดปัญหาตามมา ในที่นี้กล่าวคือ หากความรักที่จะยั่งยืนได้จริงนั้นคือ ความรักที่มีคนสองคนยอมรับและจะหาวิธีเข้าใจกันสุดแล้วแต่จะมีปัญหาหรือข้อข้องใจอะไรก็ต้องยอมรับกันก่อนว่าจะเรียนรู้ซึ่งกันและกันและยอมรับที่จะปรับตัวเข้าหากัน ไม่เพียงฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง แต่หมายถึงคนทั้งสองคนที่จะต้องทำด้วยความรู้สึกอันแท้จริง ความรักที่ดีคือการให้เกียรติซึ่งกันและกัน รักที่ดีคือรักที่สามารถเติมเต็มทุกเรื่องราวของกันและกัน ความรักที่ดีคือคอยอุ้มชูและสนับสนุนซึ่งกันและกันแต่คนเราหลาย ๆ คนมักยึดติดกับตัวเองมากจนเกินไป เมื่อต้องการอะไรก็ต้องได้รับอย่างนั้น แน่นอนว่ามันเป็นพื้นฐานความต้องการของมนุษย์โดยทั่วไปอยู่แล้วในเรื่องของความจำเป็นหรือตอบสนองสิ่งที่ต้องการให้สำเร็จ ทำให้ความคิดมักติดอยู่ในหัวเสมอว่าด้านใดก็ไม่สำคัญเท่ามุมมองของตนเองด้านเดียว จนลืมไปว่าอีกมุมมองหนึ่งที่ซึ่งควรเข้าใจและลืมไปว่าเคยได้ตกลงยอมรับที่จะปรับตัวเข้าหาคนที่ซึ่งเป็นคนรักนั้นมันได้หายไปเพราะความคิดที่มีด้านเดียว จนเกิดเป็น “ความคิดที่เห็นแก่ตัว”…

จากข่าวที่ค่อนข้างสะเทือนใจเมื่อชายคนหนึ่งเข้าไปเล่นน้ำในบ่อน้ำเขตหวงห้ามเพราะน้ำลึก จมน้ำเสียชีวิตอยู่ในบ่อน้ำ เป็นอุทาหรณ์ให้หลาย ๆ คนที่ละเลยกับป้ายเตือนหรือคนที่ชอบฝ่าฝืนกฎระเบียบ ข้อตกลง และข้อบังคับ กรณีแบบเหตุการณ์นี้ไม่ใช่กรณีแรก แต่ยังมีอีกหลายกรณีที่คนฝ่าฝืนกฎและสุดท้ายจบชีวิตลงอย่างน่าเศร้า แต่เหตุผลอะไร ทั้ง ๆ ที่มีป้ายเตือน หรือข้อห้าม แต่คนเราก็ยังเลือกที่จะฝ่าฝืน ความท้าทายเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่คนเราชอบทำมากที่สุด การได้ฝ่าฝืนกฎระเบียบ การแหกกฎ หรือการแสดงออกที่แตกต่างเป็นความเชื่อที่ว่า การทำสิ่งเหล่านี้ทำให้ตัวเองดูพิเศษและดูเหนือกว่าคนปกติที่ทำตามข้อบังคับต่าง ๆ หากเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังพอเป็นความท้าทาย ความตื่นเต้นในชีวิต แต่ว่ามันมักจะไม่จบแค่นั้น เมื่อความท้าทายแต่ละคนที่ได้มา มักแลกมาด้วยชีวิตเสมอ นอกจากความท้าทายแล้ว ก็เป็นความเผอเรอ ไม่สนใจหรือใส่ใจสิ่งรอบข้าง ไม่สังเกตป้ายเตือน หรือสัญลักษณ์ห้ามเข้าต่าง ๆ ความสะเพร่า เป็นสาเหตุที่นำพาไปสู่การได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิต ไม่ต่างกับการรณรงค์เกี่ยวกับการลดอุบัติเหตุในช่วงเทศกาลต่าง ๆ แต่น่าแปลกคนส่วนใหญ่กลับรู้สึกไม่พอใจ ทั้ง ๆ ที่เป็นการทำเพื่อผลประโยชน์ต่อตัวของคุณเองทั้งนั้น กลับมองว่าเป็นรุกล้ำพื้นที่ส่วนตน หรือสร้างความน่ารำคาญใจ และเลือกที่จะตามใจตนเอง เพราะอยากแสดงความต่าง ขาดการยับยั้งชั่งใจ ฝ่าฝืนกฎระเบียบไปด้วยความคึกคะนอง โชคร้ายมาจบที่ครอบครัวต้องมาเสียใจรับเคราะห์จากการกระทำโดยประมาท ที่ต้องแก้ไขอันดับแรก คือทัศนคติของเราต่อกฎระเบียบและข้อบังคับ หลายคนมองว่ามันยุ่งยาก วุ่นวาย…

เป็นประเด็นร้อนแรงที่มีการถกเถียงกันในโซเชียล การเลิกรากับคนรักเป็นสิ่งที่เกิดเป็นปกติอยู่แล้ว หากเข้ากันไม่ได้ก็เลิกรากันไป แต่ถ้าวันหนึ่งคนที่เคยรัก โคจรมาพบรักกับเพื่อนสนิทที่เรารักมากล่ะเราจะทำอย่างไร มีผู้ใช้โซเชียลจำนวนไม่น้อยถกปัญหาเรื่องนี้ โดย 1 ในผู้ใช้โซเชียลกล่าวถึงเหตุการณ์ที่แฟนเก่าของเรามาคบกับเพื่อนสนิทของตนเองว่า “ต่อให้เราหมดใจ ไม่มีความรู้สึกดีๆให้กับอดีตคนรักแล้วก็เถอะ เราก็คงรู้สึกแปลกๆอยู่ดี” แล้วก็มีหลากหลายความเห็น หลายคนเห็นด้วย และหลายคนเห็นต่าง แท้จริงแล้วอะไรคือปัจจัยในการทำให้คนกลุ่มหนึ่งสามารถยอมรับให้เพื่อนสนิทคบกับแฟนตนเองได้ แต่อีกกลุ่มหนึ่งยอมรับไม่ได้ สาเหตุแรกที่สำคัญที่ทำให้คนไม่สามารถยอมรับให้เพื่อนสนิทของตนเองสามารถคบกับแฟนเก่าได้คือ เพราะยังมีความรู้สึกกับแฟนเก่าอยู่ ยังรักแฟนเก่าอยู่ ดังนั้นการที่แฟนเก่ามาคบกับเพื่อนสนิทตนเองนั้นยิ่งสร้างความเจ็บปวดให้กับตนเองเป็นอย่างมาก และยิ่งเจ็บมากหากเรื่องนี้เพื่อนสนิทของเราก็รู้ดี อันดับต่อมาคือ การเลิกรากันไม่ดี ถ้าอีกฝ่ายทำร้ายความรู้สึกกันอย่างสุด ๆ แน่นอนเวลามีปัญหาเกี่ยวกับแฟน คนแรกที่เราจะบอกคือเพื่อนสนิท แต่ถ้าหากเพื่อนสนิทที่รับรู้ถึงปัญหาแย่ ๆ ของเรา แต่ยืนยันที่จะคบกับแฟนเก่า ก็เป็นการที่ทำให้รู้สึกแย่ได้เช่นกัน อันดับต่อมาคือการที่หลายคนยังรู้สึกไม่สะดวกใจและอึดอัดที่จะเห็นคนรักเก่าของตนเองมาคบกับเพื่อนสนิท แม้จะไม่ได้รักแล้ว แต่ทำให้ระแวงและสงสัยว่าไปแอบสานสัมพันธ์กันตอนไหนและเป็นช่วงเวลาที่คบกับตนเองหรือเปล่า มีอีกหลายสาเหตุมากที่คนเราไม่สามารถยอมรับให้เพื่อนสนิทคบกับแฟนเก่าได้ แต่หลายคนก็ยอมรับได้ ทั้งนี้อาจจะขึ้นอยู่กับความสนิทของเพื่อนคนดังกล่าว หากสนิทกันประมาณหนึ่งก็ยังพอรับได้ แต่ถ้าเป็นเพื่อนที่สนิทคนเดียวในชีวิตก็อาจจะค่อนข้างยอบรับยากเช่นกัน แต่ก็มีคนให้เหตุผลอีกอย่างว่า ถ้าเป็นเพื่อนสนิทจริง ๆ จะไม่มีทางคบกับแฟนเก่าของตนเองแน่นอน  การที่คนสองคนจะคบกัน เราคงไม่สามารถห้ามได้ หากคนทั้งสองไม่ได้มีพันธะกับใคร ไม่ได้เป็นมือที่สามหรือแย่งใครมา ถ้าเพื่อนสนิทของเราจะคบกับแฟนเก่าเรามันก็คงไม่ใช่เรื่องผิด มันขึ้นอยู่กับความแคร์ใจของเพื่อนเรามากกว่า แน่นอนแฟนเก่าเราคงไม่สนใจความรู้สึกของเราหรอก แต่อีกฝ่ายในฐานะเพื่อนสนิทก็ควรมีวิธีถนอมความรู้สึกกับเพื่อนสนิทของตนเองเช่นกัน เพราะเพื่อนสนิทก็สำคัญและความรักที่เกิดก็ขึ้นก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ต้องขึ้นอยู่กับคนกลางว่าจะรักษาสมดุลกับคนทั้งสองฝั่งไว้ได้อย่างไร…

จากกรณีข่าวเด็กนักเรียนชายชั้น ม.3 รุมทำร้ายเด็กชั้น ม.2 และให้แสดงพฤติกรรมก้มกราบที่เกิดขึ้นบนโลกโซเชียลในขณะนี้ กลายเป็นอีกหนึ่งแง่มุมที่สถานศึกษาจะต้องพิจารณาได้แล้วว่า กำลังเกิดอะไรขึ้นกับเด็กวัยรุ่นในสังคมไทย                 หากบอกว่าสิ่งที่เด็กนักเรียนรุ่นพี่ทำเกิดจากความคึกคะนอง หรือกิจกรรมที่เล่นกันระหว่างกลุ่มเพื่อน คนเป็นพ่อเป็นแม่และเป็นครู ก็คงต้องหาคำตอบร่วมกันแล้วละว่า อะไรที่ทำให้เด็กที่มีอายุเพียงเท่านี้คิดว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นคือเรื่องสนุกสนาน เพราะด้วยพฤติกรรมส่วนบุคคล วัฒนธรรมที่ปฏิบัติสืบต่อกันมา สังคมที่สร้างความคุ้นชิน หรือว่าการบ่งบอกสถานะตามชนชั้นกันแน่                 วัฒนธรรม คือ การกระทำหรือการปฏิบัติตนที่สืบทอดปฏิบัติกันมาอย่างต่อเนื่อง ความจริงแล้วการที่เด็กกลุ่มนี้สามารถที่จะทำร้ายเด็กอีกกลุ่มหนึ่งที่มีอายุน้อยกว่าได้อย่างไม่มีความเกรงกลัวที่จะถูกลงโทษ อาจจะมีสาเหตุมาจากการถูกกระทำมาก่อนก็ได้ เพราะในสมัยอดีตเมื่อครั้งที่เขายังเป็นเด็กอยู่ชั้น ม.2 เขาอาจจะเคยถูกรุ่นพี่ชั้น ม.3 ทำแบบที่เขาทำกับรุ่นน้องก็เป็นได้                 สังคม คือ สภาพแวดล้อมที่จะสามารถส่งผลต่อพฤติกรรมและการกระทำของคนๆ หนึ่ง ฉะนั้น การแสดงออกของพฤติกรรมเด็กหนึ่งคนย่อมต้องมีต้นตอมาจากการเลี้ยงดูหรือการปลูกฝั่งของคนในครอบครัว เพราะการที่เด็กจะมีพฤติกรรมก้าวร้าวและรุนแรงได้มากขนาดนี้ คงไม่อาจเกิดจากนิสัยใจคอจากภายในของเด็กจริงๆ เพียงอย่างเดียวอย่างแน่นอน เขาอาจจะเคยพบเห็นการใช้ความรุนแรงในครอบครัว หรืออาจจะเคยร่วมกันแสดงพฤติกรรมที่ไม่ดีร่วมกับรุ่นพี่ จึงทำให้พฤติกรรมเหล่านั้นติดตัวของเขามาโดยตลอด เช่นนั้นแล้วคำว่า สังคม จึงต้องหมายความรวมถึงทุกสิ่งอย่างที่วนเวียนอยู่รอบๆ ตัวและชีวิตของเขา ก็คงต้องกลายเป็นหน้าที่ของพ่อแม่ และคุณครูที่จะต้องคอยแยกให้เขาว่าสังคมแบบไหนที่ควรเก็บ และสังคมแบบไหนที่ควรเมินหน้าหนี                 แบ่งชนชั้น บางทีจุดประสงค์หลักที่เด็กเหล่านั้นกระทำลงไปอาจจะแค่เพียงต้องการสื่อสารให้รู้ว่า คนมาก่อนนับเป็นพี่ คนมาหลังนับเป็นน้อง ดังนั้น รุ่นน้องก็จะต้องเคารพและเชื่อฟังรุ่นพี่ก็เท่านั้น…