ประเทศไทยตรงกลางระหว่างกฎหมายและสิทธิมนุษยชน

การศึกษาของไทยในปัจจุบัน ถือได้ว่ามีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ด้วยการจัดทำแผนการเรียนการสอนที่สามารถประยุกต์ให้เข้ากับยุคสมัย ตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายาย มาจนถึงยุคปัจจุบัน แก้ว กล้า มานี ชูใจ ฯลฯ รวมไปถึงสื่อต่าง ๆ ที่มีการพัฒนานำมาใช้ประกอบการเรียนการสอน ทำให้เปิดมิติใหม่ของการเรียนที่มีวิสัยทัศน์และมุมมองที่กว้างออกไป ไม่ใช่แค่การเรียนที่มีอยู่แค่ในห้องเรียนสี่เหลี่ยมแคบ ๆ  หรือกระดาษโรเนียวสีเปื้อน ๆ หมึกจาง ๆ หรือแม้กระทั่งช่องทางและโอกาสในการค้นคว้าหาความรู้ใหม่ ๆ อย่างการใช้สื่ออินเตอร์เน็ตในการค้นคว้า หาข้อมูลเพื่อใช้ประกอบกับการเรียนรู้ เพื่อส่งเสริมให้สามารถพัฒนาทักษะได้อย่างกว้างขวางและรวดเร็ว ทั้งนี้เพราะเพื่อการแข่งขันทางด้านวิชาการ ความสามารถ และการส่งเสริมผู้เรียนนั้นสามารถนำความรู้ในสายอาชีพนั้นไปใช้ได้จริงในอนาคต                 เป็นคำถามที่ใครหลาย ๆ คนยังสงสัยและคิดไม่ตกเลยว่า หากจะให้เลือกเรียนในสาขาวิชาชีพใดก็คงจะเป็นเรื่องที่น่าลำบากใจของใครหลาย ๆ คนที่กำลังจะตัดสินใจว่า อนาคตต่อไปนี้จะไปในทิศทางใด และเชื่อว่าหลาย ๆ คนก็กลัวกับการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ว่าจะมีผลอย่างไรต่ออนาคต ยังคงกังวลอยู่ในใจว่าถ้าหากเลือกสิ่งนี้แล้วจะดีต่อตัวเองหรือไม่ แน่นอนว่าหากเลือกผิดหรือไม่เป็นไปตามที่ตั้งใจก็ย่อมทำให้ยากต่อการเรียนรู้ และส่งผลที่ไม่ค่อยดีต่อความรู้สึกและจิตใจมากนัก ท้ายที่สุดแล้วก็ส่งผลให้ตัวเองไม่มีความสุขและเป้าหมายที่ตั้งใจนั้นก็สำเร็จได้ยากขึ้น หลาย ๆ คนกลัวว่าจะเสียเวลา หลาย ๆ คนกลัวว่าจะคิดผิด เพราะการที่ยังไม่ชัดเจนกับความรู้สึก ความสามารถของตนเองว่าสิ่งไหนที่รักและทำได้อย่างแท้จริง สิ่งหนึ่งที่จะสามารถทำให้ตนเองนั้นเลือกเรียนในสายอาชีพที่ถนัดคือการนำเอาความชอบหรือความถนัดของตนเอง มาทำการวิเคราะห์ร่วมกับลักษณะนิสัยพื้นฐานของตนเอง มุมมอง ข้อดี…

จากข่าวที่ค่อนข้างสะเทือนใจเมื่อชายคนหนึ่งเข้าไปเล่นน้ำในบ่อน้ำเขตหวงห้ามเพราะน้ำลึก จมน้ำเสียชีวิตอยู่ในบ่อน้ำ เป็นอุทาหรณ์ให้หลาย ๆ คนที่ละเลยกับป้ายเตือนหรือคนที่ชอบฝ่าฝืนกฎระเบียบ ข้อตกลง และข้อบังคับ กรณีแบบเหตุการณ์นี้ไม่ใช่กรณีแรก แต่ยังมีอีกหลายกรณีที่คนฝ่าฝืนกฎและสุดท้ายจบชีวิตลงอย่างน่าเศร้า แต่เหตุผลอะไร ทั้ง ๆ ที่มีป้ายเตือน หรือข้อห้าม แต่คนเราก็ยังเลือกที่จะฝ่าฝืน ความท้าทายเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่คนเราชอบทำมากที่สุด การได้ฝ่าฝืนกฎระเบียบ การแหกกฎ หรือการแสดงออกที่แตกต่างเป็นความเชื่อที่ว่า การทำสิ่งเหล่านี้ทำให้ตัวเองดูพิเศษและดูเหนือกว่าคนปกติที่ทำตามข้อบังคับต่าง ๆ หากเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังพอเป็นความท้าทาย ความตื่นเต้นในชีวิต แต่ว่ามันมักจะไม่จบแค่นั้น เมื่อความท้าทายแต่ละคนที่ได้มา มักแลกมาด้วยชีวิตเสมอ นอกจากความท้าทายแล้ว ก็เป็นความเผอเรอ ไม่สนใจหรือใส่ใจสิ่งรอบข้าง ไม่สังเกตป้ายเตือน หรือสัญลักษณ์ห้ามเข้าต่าง ๆ ความสะเพร่า เป็นสาเหตุที่นำพาไปสู่การได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิต ไม่ต่างกับการรณรงค์เกี่ยวกับการลดอุบัติเหตุในช่วงเทศกาลต่าง ๆ แต่น่าแปลกคนส่วนใหญ่กลับรู้สึกไม่พอใจ ทั้ง ๆ ที่เป็นการทำเพื่อผลประโยชน์ต่อตัวของคุณเองทั้งนั้น กลับมองว่าเป็นรุกล้ำพื้นที่ส่วนตน หรือสร้างความน่ารำคาญใจ และเลือกที่จะตามใจตนเอง เพราะอยากแสดงความต่าง ขาดการยับยั้งชั่งใจ ฝ่าฝืนกฎระเบียบไปด้วยความคึกคะนอง โชคร้ายมาจบที่ครอบครัวต้องมาเสียใจรับเคราะห์จากการกระทำโดยประมาท ที่ต้องแก้ไขอันดับแรก คือทัศนคติของเราต่อกฎระเบียบและข้อบังคับ หลายคนมองว่ามันยุ่งยาก วุ่นวาย…

บางครั้งชีวิตคนเราก็ไม่ได้สมหวังไปซะทุกเรื่อง แม้แต่เรื่องที่เราตั้งใจและคาดหวังก็ไม่เป็นดังหวังอย่างพลาดท่า คนทุกคนต่างใช้ชีวิตในทุกวันก็เพื่อความอยู่รอด เพื่อทำในสิ่งที่รักและตั้งใจ เพื่อการสร้างความมั่นคงให้กับชีวิต แต่จริง ๆ แล้วคนเราต้องการแค่นี้จริง ๆ หรือ เชื่อว่าหลาย ๆ คนจะเคยตั้งคำถามบ่อยครั้งในชีวิตว่า ทำไปทำใมนะ? ทำไมเราต้องทำอย่างนี้ เราต้องทำสิ่งนี้เพื่ออะไรกัน เมื่อไหร่ที่มีคำถามเข้ามานั่นแปลว่าสัญญาณนั้นกำลังจะบอกเราว่าเรากำลังต้องการคุณค่าจากสิ่งที่ทำ                 เราใช้เวลาไปกับการเรียนรู้และการทำงานไปในแต่ละวันมากกว่าการได้พักผ่อนหรือวันหยุดที่เราควรจะมี การเลือกหาความสุขให้ตัวเองนั้นมีหลากหลายรูปแบบและหลายวิธีที่แต่ละคนถนัด หรือความชอบที่แตกต่างกันไป บางคนเลือกหาความสุขด้วยการไปท่องเที่ยวเปิดโลกกว้างให้กับตนเอง หรือบางคนอาจเลือกที่จะนอนดูหนังสักเรื่องหนึ่งที่ตัวเองชอบอยู่กับบ้าน บางคนเลือกฟังเพลง ร้องเพลง วาดภาพ ช้อปปิ้ง หรือการพบปะสังสรรค์กับเพื่อนฝูง แต่ละคนก็มีกิจกรรมที่ทำแตกต่างกันไปต่างก็ล้วนแต่เป็นเรื่องที่สร้างความสุขให้กับตัวเอง กล่าวคือ คนที่น่าอิจฉาที่สุดในโลกใบนี้คงเป็น “คนที่มีความสุข” จึงไม่แปลกนักที่คนที่มีอายุยืนที่สุดคือคนที่มีความสุขที่สุด เพราะความสุขที่แท้จริงยิ่งกว่ายาขนานชั้นดี ไม่ใช่เป็นเพียงคำที่ใช้เรียกความรู้สึก แต่หมายถึงปฏิกิริยาที่มีสารบางอย่างหลั่งออกมาที่เรียกว่า “สารแห่งความสุข” ความมหัศจรรย์ของความสุขจึงทำให้ร่างกายและหัวใจแข็งแรง เรียกได้ว่ามีความต้านทานต่อโรค ต่อสภาวะที่รุมเร้าหรือปัจจัยเสี่ยงต่อการคุกคามของอาการแทรกซ้อนต่าง ๆ ในอาการที่ป่วย ทำให้สามารถฟื้นตัวได้เร็ว อย่างรูปแบบการใช้ดนตรีบำบัดในคนป่วยที่สามารถทำให้สุขภาพร่างกายและจิตใจเข้มแข็งขึ้นมาได้เพราะเกิดจากความสุขแม้จะไม่ได้ทานยา ต่างจากคนที่ทานยาอย่างเดียวแต่ไม่ได้รับการบำบัดทางดนตรี สารมหัศจรรย์นี้ทำงานในร่างกาย ยิ่งหากเป็นคนปกติไม่ได้เจ็บป่วยแต่อย่างใด ความสุขนี้ถือว่าเป็นเกราะหรือภูมิต้านทานที่ดีให้กับตัวเองได้เป็นอย่างมากเลยทีเดียว เพราะจริง ๆ แล้วเราอาจมองข้ามไปว่าชีวิตทุกวันนี้เราเพียงต้องการทำเพื่อประโยชน์ที่จะได้รับ ทำเพื่อสร้างความมั่นคงและทำตามเป้าหมายที่ตั้งใจไว้ จนลืมไปว่าแท้ที่สุดแล้วเราเพียงต้องการความสุขในชีวิต หากคุณค่าที่ควรจะได้รับในชีวิตคือสิ่งนี้แล้ว ทำไมเราจึงไม่รีบหารีบทำรีบสร้างความสุข…

จากกรณีข่าวเด็กนักเรียนชายชั้น ม.3 รุมทำร้ายเด็กชั้น ม.2 และให้แสดงพฤติกรรมก้มกราบที่เกิดขึ้นบนโลกโซเชียลในขณะนี้ กลายเป็นอีกหนึ่งแง่มุมที่สถานศึกษาจะต้องพิจารณาได้แล้วว่า กำลังเกิดอะไรขึ้นกับเด็กวัยรุ่นในสังคมไทย                 หากบอกว่าสิ่งที่เด็กนักเรียนรุ่นพี่ทำเกิดจากความคึกคะนอง หรือกิจกรรมที่เล่นกันระหว่างกลุ่มเพื่อน คนเป็นพ่อเป็นแม่และเป็นครู ก็คงต้องหาคำตอบร่วมกันแล้วละว่า อะไรที่ทำให้เด็กที่มีอายุเพียงเท่านี้คิดว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นคือเรื่องสนุกสนาน เพราะด้วยพฤติกรรมส่วนบุคคล วัฒนธรรมที่ปฏิบัติสืบต่อกันมา สังคมที่สร้างความคุ้นชิน หรือว่าการบ่งบอกสถานะตามชนชั้นกันแน่                 วัฒนธรรม คือ การกระทำหรือการปฏิบัติตนที่สืบทอดปฏิบัติกันมาอย่างต่อเนื่อง ความจริงแล้วการที่เด็กกลุ่มนี้สามารถที่จะทำร้ายเด็กอีกกลุ่มหนึ่งที่มีอายุน้อยกว่าได้อย่างไม่มีความเกรงกลัวที่จะถูกลงโทษ อาจจะมีสาเหตุมาจากการถูกกระทำมาก่อนก็ได้ เพราะในสมัยอดีตเมื่อครั้งที่เขายังเป็นเด็กอยู่ชั้น ม.2 เขาอาจจะเคยถูกรุ่นพี่ชั้น ม.3 ทำแบบที่เขาทำกับรุ่นน้องก็เป็นได้                 สังคม คือ สภาพแวดล้อมที่จะสามารถส่งผลต่อพฤติกรรมและการกระทำของคนๆ หนึ่ง ฉะนั้น การแสดงออกของพฤติกรรมเด็กหนึ่งคนย่อมต้องมีต้นตอมาจากการเลี้ยงดูหรือการปลูกฝั่งของคนในครอบครัว เพราะการที่เด็กจะมีพฤติกรรมก้าวร้าวและรุนแรงได้มากขนาดนี้ คงไม่อาจเกิดจากนิสัยใจคอจากภายในของเด็กจริงๆ เพียงอย่างเดียวอย่างแน่นอน เขาอาจจะเคยพบเห็นการใช้ความรุนแรงในครอบครัว หรืออาจจะเคยร่วมกันแสดงพฤติกรรมที่ไม่ดีร่วมกับรุ่นพี่ จึงทำให้พฤติกรรมเหล่านั้นติดตัวของเขามาโดยตลอด เช่นนั้นแล้วคำว่า สังคม จึงต้องหมายความรวมถึงทุกสิ่งอย่างที่วนเวียนอยู่รอบๆ ตัวและชีวิตของเขา ก็คงต้องกลายเป็นหน้าที่ของพ่อแม่ และคุณครูที่จะต้องคอยแยกให้เขาว่าสังคมแบบไหนที่ควรเก็บ และสังคมแบบไหนที่ควรเมินหน้าหนี                 แบ่งชนชั้น บางทีจุดประสงค์หลักที่เด็กเหล่านั้นกระทำลงไปอาจจะแค่เพียงต้องการสื่อสารให้รู้ว่า คนมาก่อนนับเป็นพี่ คนมาหลังนับเป็นน้อง ดังนั้น รุ่นน้องก็จะต้องเคารพและเชื่อฟังรุ่นพี่ก็เท่านั้น…

ตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ เราถูกปลูกฝังให้ความทำดีมาตลอดจนโต ไม่ว่าไปที่ไหนผู้คนจะยกย่องคนที่ทำความดี ซึ่งมีทั้งคนที่ทำเพราะตั้งใจทำจริง ๆ กับคนที่ทำเพราะอยากได้รับการยกย่องเชิดชู แต่ว่าการทำความดีก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกัน ไม่เช่นนั้นในสังคมเราคงไม่มีตำรวจไว้จับผู้ร้าย คงไม่มีคุกไว้ขัง ดังนั้นการจะหาคนที่ทำความดีเพราะมีความตั้งใจจริงในสังคมปัจจุบันก็ไม่ง่ายสักเท่าไหร่ จากกรณีข่าวกู้ภัย 2 กลุ่มตีกันเพราะแย่งผู้ประสบอุบัติเหตุถือเป็นข่าวที่ค่อนข้างน่าตกใจเลยทีเดียว จากที่ทราบกันดีว่า เมื่อเกิดอุบัติเหตุใด ๆ ก็ตาม จะมีมูลนิธิต่าง ๆ มาคอยช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อน ส่วนใหญ่ก็จะเป็นจิตอาสาที่มีใจมุ่งมั่นอยากช่วยเหลือผู้อื่น นี่คือสิ่งที่เราคิดกัน แต่ปัจจุบันการทำความดีถ้าไม่มีผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้องก็หาได้ยากมากจริง ๆ จากเหตุการณ์ดังกล่าว หากมีความตั้งใจที่จะช่วยเหลือผู้อื่นจริง กู้ภัยทั้ง 2 ฝ่ายควรจะระงับอารมณ์และสนใจผู้ได้รับบาดเจ็บมากกว่าจะก่อเหตุทะเลาะวิวาท แล้วถ้าจุดมุ่งหมายไม่ใช่การทำความดีแล้วคืออะไร ในปัจจุบันมูลนิธิ สมาคม กู้ภัยต่าง ๆ ผุดขึ้นมามากมายราวกับดอกเห็ด มีหลายแห่งที่มีเจตจำนงและเป้าหมายที่ต้องการจะช่วยเหลือผู้อื่นจริง ๆ แต่ก็มีจำนวนไม่น้อยเช่นกันที่อาศัยช่องโหว่บางอย่างในการทำให้เกิดผลประโยชน์แก่ตนเอง แต่ถ้าถามว่า แล้วการมาทำส่วนนี้ได้ผลประโยชน์อะไร เพราะการช่วยเหลือผู้บาดเจ็บหรือกู้ภัยต่าง ๆ ก็ต้องใช้ทั้งแรงกายแรงใจ แถมยังเป็นงานที่หนักและเหนื่อยด้วย และนี่คือผลพลอยได้ที่จะตามคือ เงินบริจาค ไม่ว่าจะเป็นเงินค่าเก็บศพ หรือเงินสมทบทุนช่วยเหลือจากผู้มีจิตเมตตาต่าง ๆ เงินสนับสนุน สนับสนุนอุปกรณ์ พาหนะ ต่าง ๆ…