อาชีพใหม่ ไฟแรง ในยุคโซเชียลมีเดีย

“ หากหัวใจยังงาม ตราบฟ้าครามยังดี เรามี…… ทุ่งแสงตะวัน ”  หากใครที่ได้ยินเพลงท่อนนี้ดังขึ้นมาแล้วรู้จัก ว่าคือเพลงอะไรหรือมีความคุ้นหูว่าเคยฟังเพลงนี้มาก่อนหรือนานมาแล้วแน่นอนว่าคุณก็เป็นคนหนึ่งที่เคยดูรายการที่เปรียบเสมือนแรงบันดาลใจหรือเรียกได้ว่าเป็นเรื่องราวของพลังในวัยเด็ก ภาพ ๆ หนึ่งจะผุดเกิดขึ้นในความรู้สึกหรือความคิดในสมัยตอนเด็กเป็นภาพเรื่องราวของความสุขในวัยเยาว์ที่เคยได้มีกิจกรรมทำมากมายคล้ายกับว่าในยุคนั้นเราไม่รู้สึกที่เหน็ดรู้สึกเหนื่อยไม่รู้สึกร้อนหรือหนาวอะไรเลย นอกจากความสนุกสนานที่หวังว่าจะได้รับในทุกวันนั้น มันตื่นเต้นและตลบอบอวลไปด้วยความสุขจากเรื่องราวที่น่าค้นหา รายการทุ่งแสงตะวันได้ดำเนินมาสู่ปีที่ 25 ซึ่งเป็นระยะเวลาที่ต่อเนื่องมาช้านาน ถือได้ว่าเป็นรายการที่อยู่มานานเลยทีเดียว ส่วนหนึ่งของรายการโทรทัศน์ยุคนั้น ที่นอกจากเรื่องราวเกี่ยวกับดนตรี การแสดง การ์ตูนหรือรายการที่เด็ก ๆ ชอบดูแล้วนั้นก็ยังมีรายการที่เป็นในรูปแบบลักษณะสารคดีของเด็ก หนึ่งในรายการดีดีนั้น ชื่อว่ารายการ ทุ่งแสงตะวัน เป็นรายการที่นำเอาเรื่องราวของการใช้ชีวิตในชนบทหรือการใช้ชีวิตที่อยู่ร่วมกันกับสิ่งแวดล้อมการใช้ประโยชน์จากธรรมชาติความเรียบง่ายของการนำเสนอ รายการนี้มีหัวใจสำคัญของรายการ คือการนำเด็กเข้ามามีส่วนร่วม ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของการให้ความรู้ทางเชิงวิชาการให้กับเด็ก ๆ ในยุคนั้นได้เป็นอย่างดี โดยรายการนี้มีการดำเนินรายการที่เป็นไปอย่างเรียบง่ายการพูดก็ใช้ภาษาที่เข้าใจง่ายสามารถสื่อสารเพื่อดึงความสนใจโดยเฉพาะกับเด็กและเยาวชนให้เห็นถึงมุมมองที่รายการมีความตั้งใจจะนำเสนอ ถือว่าเป็นรายการที่ดีรายการหนึ่งเพราะเป็นรายการที่ยังอยู่คู่กับคนไทยมาหลายยุคสมัย โดยรายการนี้ก็ยังได้ผลิตข่าวสาร การนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับวิถีชีวิตที่อยู่กับธรรมชาติ การนำเอาภูมิปัญญามาปรับใช้ให้เกิดประโยชน์ การนำแนวคิดมาต่อยอดหรือสร้างผลลัพธ์ในกับชุมชน สังคมของตนเองให้น่าอยู่มากยิ่งขึ้น เป็นรายการที่สร้างสรรค์และเหมาะกับทุกวัย โดยเฉพาะวัยเด็กและเยาวชน รวมไปถึงแนวคิดของผู้จัดทำรายการเองนั้นก็มีความตั้งใจและแน่วแน่ในการที่จะใช้รายการเป็นสื่อกลางในการรณรงค์ให้กระตุ้นสังคมไทยในการสร้างและรักษาวัฒนธรรม ภูมิปัญญาให้ควบคู่กับสิ่งแวดล้อมและธรรมชาติอย่างยั่งยืน และด้วยเหตุที่เทคโนโลยีนั้นเปลี่ยนไปมุมมองของการดูโทรทัศน์นั้นก็ลดน้อยลงหรือน้อยคนนักที่จะยังติดตามชมรายการนี้อยู่เพราะด้วยข้อจำกัดของเวลาและรูปแบบการดำเนินชีวิตที่เปลี่ยนไปหรือความเป็นเด็กวัยเยาว์ลดลง จนย่างก้าวเข้าสู่วัยทำงานมากขึ้น ทำให้หลาย ๆ คนลืมไปว่า รายการที่ทรงพลังและแรงบันดาลใจนี้ยังคงอยู่เพื่อเป็นจุดประกายในการส่งเสริมความดีงาม เรื่องราวความเป็นอยู่ที่ดี และอนุรักษ์ไว้ซึ่งสิ่งแวดล้อมที่งดงามเพราะเสมือนวัตถุประสงค์หลักของผู้จัดรายการเองเชื่อว่าเด็กและเยาวชนนั้น คือ เมล็ดพันธุ์ที่ดีเหมาะแก่การบ่มเพาะให้เจริญเติบโตต่อไปในสังคมอย่างมีคุณค่า นับได้ว่า รายการทุ่งแสงตะวัน…

คนบนโลกโซเชียลต่างพากันแห่ชื่นชมการกระทำของนักร้องและนักแสดงหนุ่มชื่อดังที่กระโดดลงไปช่วยคนนอนบาดเจ็บจากอุบัติเหตุริมถนน ซึ่งถ้าฟังดูก็อาจไม่ได้เป็นเรื่องน่าแปลกอะไร เพราะข่าวพยาบาลสาว ผู้ช่วยพยาบาล แพทย์ หรือแม้กระทั่งเจ้าหน้าที่กู้ภัยที่กระโดดลงไปช่วยคนบาดเจ็บกลางถนนก็มีให้เห็นอยู่ถมไป                 แต่ความสำคัญมันไม่ได้อยู่ที่คนลงไปช่วยนั้นเป็นใคร มีตำแหน่งอะไร แต่มันอยู่ที่จิตใจและจิตสำนึกของคนเสียมากกว่า เพราะก็มีเหตุการณ์บ่อยครั้งที่มีคนเจ็บนอนอยู่ข้างถนน แต่คนที่เดินผ่านไปมาก็มิได้ใส่ใจหรือเหลียวแล นั้นแสดงว่าไม่ใช่ทุกคนที่พร้อมจะกระโดดลงไปช่วยเหลือผู้บาดเจ็บเหล่านั้น แต่ต้องเป็นกลุ่มคนที่มีจิตใจและจิตสำนึกของความเมตตาที่อยากจะช่วยเหลือผู้อื่น                 อย่างกรณีของดาราหนุ่มที่มีบทบาทในชีวิตเป็นถึงนักแสดงชื่อดัง และควบวิชาชีพความเป็นหมอหนุ่มอีกหนึ่งตำแหน่ง ซึ่งเหตุการณ์ในวันนั้น ดาราหนุ่มคนนี้ก็สามารถเลือกที่จะสวมเพียงบทบาทของดาราคนธรรมดาคนหนึ่งและนั่งรถผ่านไปก็ทำได้ แต่เขากลับเลือกที่จะสวมบทบาทเป็นคุณหมอกระโดดลงไปช่วยเหลือผู้บาดเจ็บคนนั้นแทน ซึ่งเขาได้ให้สัมภาษณ์กับผู้สื่อข่าวว่า สิ่งที่เขาทำมันคือสัญชาตญาณที่เกิดจากจิตใต้สำนึกของความเป็นหมอ ที่ต้องมีหน้าที่หลักในการช่วยชีวิตและรักษาพยาบาลผู้บาดเจ็บให้รอดพ้นจากความตาย ฟังเช่นนี้แล้วก็น่าปลื้มใจแทนคนเป็นพ่อเป็นแม่นะจริงไหม                 แต่หากมองในอีกมุมหนึ่ง ก็ยังเกิดข้อสงสัยว่าทำไมสังคมไทยปัจจุบันยังคงมีแพทย์หรือพยาบาลที่ไร้จรรยาบรรณเป็นจำนวนมาก นั้นเป็นเพราะเขาไม่เข้าใจหรือรู้สึกเคารพต่อหลักการจรรยาบรรณแพทย์ หรือเพราะเขาขาดจิตสำนึกของการเป็นแพทย์กันแน่ ซึ่งหลักจรรณยาบรรณง่ายๆ ที่คนเป็นแพทย์หรือพยาบาลจำเป็นต้องมีอย่างน้อย 3 ประการดังนี้                 1. ไม่เมินเฉย                 คนที่มีความเป็นแพทย์หรือพยาบาลต้องมีจิตใจหลักในการช่วยเหลือคนอื่น ไม่ละเลยหรือเมินเฉยต่อผู้บาดเจ็บที่อยู่ตรงหน้า มิใช่ว่าไม่ใช่เวลาหรือหน้าที่การปฏิบัติงานของตนก็ไม่จำเป็นที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยว เพราะคนเป็นแพทย์ต้องไม่มีวันหยุด ไม่ว่าจะไปเจอคนบาดเจ็บเวลาใดที่ไหนต้องพร้อมที่จะลงไปให้ความช่วยเหลืออย่างทันที                 2. ช่วยเหลือด้วยความจริงใจ                 หากคิดจะช่วยแล้วก็ต้องช่วยด้วยความจริงใจที่อยากจะช่วยเขาจริงๆ อย่าเพียงแต่จำเป็นต้องทำเพราะเห็นว่าเป็นหน้าที่ที่จะต้องทำตามเงินเดือนที่ได้รับ หรืออย่าเพียงแต่ทำเพราะสถานการณ์ที่บีบบังคับ ขอให้ทำด้วยความจริงใจและอยากจะช่วยเหลืออย่างแท้จริง มิเช่นนั้นแล้ว การทำหน้าที่ของแพทย์หรือพยาบาลนั้นจะไม่มีความสมบูรณ์แบบเลย                 3. ไม่แบ่งชนชั้นวรรณะ…

สังคมปัจจุบันเป็นยุคสมัยที่รวดเร็ว และมีการสื่อสารที่ว่องไวแตกต่างจากการดำเนินชีวิตของคนยุคสมัยก่อน  กล่าวเพียงไม่นานมานี้ที่ประเทศไทยได้มีการดำเนินชีวิต โดยการพัฒนาทั้งด้านการเป็นอยู่ โครงสร้างพื้นฐาน วัฒนธรรม ความเชื่อ การกิน การเป็นอยู่ที่เปลี่ยนไป ทีละเล็กทีละน้อย เดิมเคยเป็นอย่างไร? ความรู้ความสามารถของมนุษย์เองก็ได้พัฒนา ออกแบบเพื่อตอบสนองความต้องการ เพื่อความสะดวกสบาย และเกิดประโยชน์ที่ดีที่สุดอย่างคุ้มค่าที่สุด จนนาน ๆ ไปกิจวัตรที่เคย ๆ ทำ อาจมองเห็นว่าเป็นเรื่องที่ล้าสมัย จนหลงลืมทำแท้ที่สุดแล้วก็ได้เลือนหายไปทีละอย่าง สองอย่าง จนจะกลายเป็นเรื่องราวของประวัติศาสตร์ที่เคยมี                 ด้วยกระแสที่ค่อนข้างดีของละครที่ได้จัดทำออกมาในรูปแบบการอิงเรื่องราวที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวของการดำรงชีวิต การเป็นอยู่ การกิน การละเล่น ประเพณีต่าง ๆ วัฒนธรรม การปฏิบัติตัว การแต่งกาย คำพูด ซึ่งเป็นการถ่ายทอดวิถีชีวิตออกมาสู่สายตาผู้คนได้อย่างน่าสนใจ อย่างเช่น เรื่อง บุพเพสันนิวาส และอีกหลากหลายเรื่องราวผ่านหน้าจอทีวีมายังผู้ชมได้รับชมนั้น นอกจากกระแสที่เป็นเรตติ้งในทีวีแล้ว ยังมีกระแสของการปฏิบัติตาม เห็นดีงามคล้อยตามละครเช่น ความชื่นชอบของตัวละครนำไปสู่ความเชื่อมโยงของเรื่องราวที่ดีงามในประวัติศาสตร์ไทยยุคก่อน การเอาวัฒนธรรมของการกินของผู้คนยุคสมัยก่อนกลับมาเรียนรู้รื้อฟื้นความเป็นมาอีกครั้ง อีกทั้งการนำเอาวัฒนธรรมการแต่งกายมาประยุกต์ให้เข้ากับยุคสมัยปัจจุบัน เกิดเป็นเรื่องราวที่น่าตื่นเต้นน่าค้นหาและแปลกใหม่สำหรับรุ่นหลัง ๆ ทั้งผู้คนที่ต่างชื่นชอบทุกรุ่นทุกระดับ ทุกสาขาอาชีพ ซึ่งนับว่าเป็นสิ่งที่ดีที่ละครได้นำเสนอด้านดี ๆ ของการใช้ชีวิตที่สามารถให้ข้อคิด และแนวทางการดำเนินชีวิตหลาย…

ทุกวันนี้เหมือนคนไทยเราจะเดือดดาลอยู่ตลอดแม้แต่เรื่องเล็ก ๆ อาจเป็นเพราะเรามีเรื่องให้เครียดอยู่ตลอด ทั้งเรื่องหน้าที่การงาน ปากท้อง ไม่เว้นแม้แต่การเมืองที่ส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิตของเราโดยตรง ช่างน่าเสียดายทั้ง ๆ ที่สยามเมืองยิ้มของเราเคยขึ้นชื่อเรื่องผู้คนที่เป็นมิตร จิตใจดี เป็นดินแดนพุทธที่ผู้คนมีปัญญาและเหตุผล ปัจจุบันกลับต่างกันอย่างสิ้นเชิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการกระทบกระทั่งกันบนท้องถนน ลำพังแค่เรื่องกดแตรก็มีปัญหากันได้ เพราะคนสมัยนี้ไม่ได้มองว่าแตรมีไว้เพื่อเป็นการให้สัญญาณ แต่เป็นการหาเรื่องกันเสียอย่างนั้น ถ้าหากคุณเองก็เป็นคนหนึ่งที่หงุดหงิดเสมอเมื่อมือจับพวงมาลัยเราขอนำเสนอให้รู้จักกับวัฒนธรรมการขับขี่ของเมืองเหล่านี้เอาไว้ บางทีคุณอาจจะกลับไปใช้ชีวิตบนท้องถนนได้ดีกว่าเดิมก็เป็นได้ มุมไบ คนที่มักหัวร้อนกับการถูกรถคันอื่นบีบแตรใส่เสมอ แนะนำว่าหากมีโอกาสอยากให้ลองไปเยือนถนนหลวงในเมืองมุมไบประเทศอินเดียดูสักครั้ง บนท้องถนนที่รถติดสะบัดช่อของดินแดนภารตะชนิดที่ว่าถ้าคุณวางเดิมพันบนเว็บ VWIN คุณจะเล่นได้เป็นสิบ ๆ ตาบนรถนั้น คุณจะได้เห็นเหล่าผู้คนเต้นโจ๊ะ ๆ บนรถที่กระเด้งกระดอนพร้อมทั้งได้ยินเสียงแตรตลอด 24 ชั่วโมงจนหูแทบดับเลยล่ะ นั่นก็เพราะผู้คนเหล่านี้เชื่อว่าการบีบแตรเสียงดัง ๆ ยาว ๆ บีบแตรเป็นจังหวะเพลง จะช่วยให้เทพเจ้าได้ยินและทรงประทานพรตามที่ขอ ซึ่งถึงแม้จะหนวกหูสุด ๆ แต่ก็ไม่มีใครหัวร้อนลงจากรถมาปะทะกันเหมือนในเมืองไทย อีกอย่างถ้ามีการวิวาทกันขึ้นมาทุกคนรู้ว่าจะโดนตำรวจใช้กระบองไล่หวดอย่างไม่ปราณีนั่นเอง ลำพูน ชาวเมืองหริกุญไชยขึ้นชื่อเลยเรื่องการขับขี่ยวดยานบนท้องถนน แต่ไม่ใช่ในแง่บวกหรอกนะ ผู้คนจังหวัดอื่น ๆ ทางภาคเหนือจะรู้กันดีจนมีวลีฮิตติดปากว่า “อย่าขับตามก้นรถป้ายทะเบียนลำพูน” ซึ่งที่มาก็เพราะมักจะไม่เปิดไฟเลี้ยว ไม่ค่อยให้สัญญาณ คนขับตามหลังอาจจะซวยได้ แต่นี่กลับกลายเป็นข้อดี เพราะหลังจากวลีตลกร้ายนั้นแพร่กระจายออกไปผู้คนก็รู้จักป้องกันตัวเองด้วยการขับตามหลังกันแบบห่าง ๆ เว้นระยะเพื่อป้องกันอุบัติเหตุแม้แต่คนลำพูนด้วยกันเอง…