ดูแลความรักยังไง ให้ ยั่งยืน??

บางครั้งชีวิตคนเราก็ไม่ได้สมหวังไปซะทุกเรื่อง แม้แต่เรื่องที่เราตั้งใจและคาดหวังก็ไม่เป็นดังหวังอย่างพลาดท่า คนทุกคนต่างใช้ชีวิตในทุกวันก็เพื่อความอยู่รอด เพื่อทำในสิ่งที่รักและตั้งใจ เพื่อการสร้างความมั่นคงให้กับชีวิต แต่จริง ๆ แล้วคนเราต้องการแค่นี้จริง ๆ หรือ เชื่อว่าหลาย ๆ คนจะเคยตั้งคำถามบ่อยครั้งในชีวิตว่า ทำไปทำใมนะ? ทำไมเราต้องทำอย่างนี้ เราต้องทำสิ่งนี้เพื่ออะไรกัน เมื่อไหร่ที่มีคำถามเข้ามานั่นแปลว่าสัญญาณนั้นกำลังจะบอกเราว่าเรากำลังต้องการคุณค่าจากสิ่งที่ทำ                 เราใช้เวลาไปกับการเรียนรู้และการทำงานไปในแต่ละวันมากกว่าการได้พักผ่อนหรือวันหยุดที่เราควรจะมี การเลือกหาความสุขให้ตัวเองนั้นมีหลากหลายรูปแบบและหลายวิธีที่แต่ละคนถนัด หรือความชอบที่แตกต่างกันไป บางคนเลือกหาความสุขด้วยการไปท่องเที่ยวเปิดโลกกว้างให้กับตนเอง หรือบางคนอาจเลือกที่จะนอนดูหนังสักเรื่องหนึ่งที่ตัวเองชอบอยู่กับบ้าน บางคนเลือกฟังเพลง ร้องเพลง วาดภาพ ช้อปปิ้ง หรือการพบปะสังสรรค์กับเพื่อนฝูง แต่ละคนก็มีกิจกรรมที่ทำแตกต่างกันไปต่างก็ล้วนแต่เป็นเรื่องที่สร้างความสุขให้กับตัวเอง กล่าวคือ คนที่น่าอิจฉาที่สุดในโลกใบนี้คงเป็น “คนที่มีความสุข” จึงไม่แปลกนักที่คนที่มีอายุยืนที่สุดคือคนที่มีความสุขที่สุด เพราะความสุขที่แท้จริงยิ่งกว่ายาขนานชั้นดี ไม่ใช่เป็นเพียงคำที่ใช้เรียกความรู้สึก แต่หมายถึงปฏิกิริยาที่มีสารบางอย่างหลั่งออกมาที่เรียกว่า “สารแห่งความสุข” ความมหัศจรรย์ของความสุขจึงทำให้ร่างกายและหัวใจแข็งแรง เรียกได้ว่ามีความต้านทานต่อโรค ต่อสภาวะที่รุมเร้าหรือปัจจัยเสี่ยงต่อการคุกคามของอาการแทรกซ้อนต่าง ๆ ในอาการที่ป่วย ทำให้สามารถฟื้นตัวได้เร็ว อย่างรูปแบบการใช้ดนตรีบำบัดในคนป่วยที่สามารถทำให้สุขภาพร่างกายและจิตใจเข้มแข็งขึ้นมาได้เพราะเกิดจากความสุขแม้จะไม่ได้ทานยา ต่างจากคนที่ทานยาอย่างเดียวแต่ไม่ได้รับการบำบัดทางดนตรี สารมหัศจรรย์นี้ทำงานในร่างกาย ยิ่งหากเป็นคนปกติไม่ได้เจ็บป่วยแต่อย่างใด ความสุขนี้ถือว่าเป็นเกราะหรือภูมิต้านทานที่ดีให้กับตัวเองได้เป็นอย่างมากเลยทีเดียว เพราะจริง ๆ แล้วเราอาจมองข้ามไปว่าชีวิตทุกวันนี้เราเพียงต้องการทำเพื่อประโยชน์ที่จะได้รับ ทำเพื่อสร้างความมั่นคงและทำตามเป้าหมายที่ตั้งใจไว้ จนลืมไปว่าแท้ที่สุดแล้วเราเพียงต้องการความสุขในชีวิต หากคุณค่าที่ควรจะได้รับในชีวิตคือสิ่งนี้แล้ว ทำไมเราจึงไม่รีบหารีบทำรีบสร้างความสุข…

กำลังเป็นกระแสอย่างกระหน่ำบนโลกออนไลน์กับแฮชแท็ก SaveHakeen และแฮชแท็ก BoycottThailandที่มีสาเหตุมาจากกรณีนายฮาคีม อัลอาไรบี นักเตะสัญชาติบาห์เรน แต่ได้รับสถานะผู้ลี้ภัยประเทศออสเตรเลียอย่างถูกต้องตามกฎหมาย เดินทางมาท่องเที่ยวในประเทศไทยพร้อมภรรยาซึ่งถือเป็นการเดินทางออกนอกประเทศออสเตรเลียเป็นครั้งแรกแต่กลับมาถูกจับกุมที่สำนักงานตรวจคนเข้าเมืองประเทศไทย ตามที่บาร์เรนแจ้งคดีไว้กับอินเตอร์โพล หรือองค์กรตำรวจอาชญากรรมระหว่างประเทศ แต่ประเด็นสำคัญอยู่ที่ประเทศไทยกำลังกลายเป็นผู้ถือสถานะของคนกลางที่กำลังถูกวิพากษ์วิจารณ์และถาโถมอย่างกระหน่ำ โดยประชาชนทั้งไทยและเทศต่างก็เรียกร้องให้ปล่อยตัวฮาคีมกลับประเทศออสเตรเลีย เพราะด้วยสถานะผู้ลี้ภัยจึงมีสิทธิ์ในการคุ้มครอง แต่ด้วยหลักการทางกฎหมายสากล ประเทศบาห์เรนก็ถือเป็นผู้มีสิทธิเรียกร้องตัวผู้ต้องหาตามคดีหมายเรียกของประเทศ ซึ่งประเทศไทยก็ยังไม่มีข้อสรุปที่แน่ชัดว่าประเทศที่ฮาคีมควรจะกลับไปนั้นต้องเป็นประเทศใดระหว่าง บาห์เรนและออสเตรเลีย                 หากมองในเรื่องของสิทธิมนุษยชน ซึ่งเป็นสิทธิและเสรีภาพขั้นพื้นฐานของมนุษย์ทุกคน ไม่ว่าจะเป็นใคร สัญชาติไหน การใช้ชีวิตแบบใด ย่อมมีสิทธิของความเป็นมนุษย์ที่เท่าธรรมกัน นอกเสียจากบางกรณีที่จำเป็นต้องถูกจำกัดสิทธิอันมีสาเหตุมาจากการกระทำที่ผิดกฎหมาย หรือเป็นอันตรายต่อความมั่นคงของเพื่อนมนุษย์หรือประเทศชาติ ซึ่งสิทธิมนุษยชนนั้น จะต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานของคุณค่าความเป็นมนุษย์ ว่าด้วยเรื่องของศักดิ์ศรี ความเท่าเทียม ความเคารพในสิทธิของกันและกัน รวมถึงความเป็นอิสระของชีวิตด้วย และอย่างในกรณีของฮาคีมที่ทั่วโลกต่างก็เรียกร้องให้ประเทศไทยคำนึงถึงสิทธิความเป็นมนุษยชน โดยมีความต้องการให้ไทยส่งตัวฮาคีมกลับประเทศออสเตรเลียตามคำเรียกร้องของนายฮาคีมแต่การเรียกร้องดังกล่าวกำลังกลายเป็นปัญหาหนักอกหนักใจของประเทศไทยมิใช่น้อย เพราะกระแสการเรียกร้องนั้นกำลังสวนทางกับหลักปฏิบัติทางกฎหมาย หากเป็นเช่นนี้แล้วประเทศไทยควรจะเลือกทางไหนดี                 กระนั้น ประเทศไทยก็ยังไม่มีคำตอบให้คนทั่วโลกว่าจะดำเนินการอย่างไรต่อไป ทำได้แต่เพียงควบคุมตัวไว้ชั่วคราวตามคำร้องขอความร่วมมือจากประเทศบาห์เรนเท่านั้นแต่ถ้าพูดกันตามความจริงแล้ว การที่ประเทศไทยถูกโจมตีอย่างหนักนั้นแท้จริงมันเป็นความผิดที่เกิดจากการกระทำของประเทศอย่างนั้นหรือ ถ้าในเมื่อประเทศไทยไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียใดกับการจับกุมฮาคีมในครั้งนี้ ทำไมถึงต้องกลายเป็นผู้ต้องหาของสังคมระดับโลก นี้หรือคือสิทธิมนุษยชนที่ประเทศได้รับ                 ถ้าทุกคนทั่วโลกต่างที่จะมุ่งเน้นการพูดถึงเรื่องสิทธิมนุษยชนของนายฮาคีม ก็จงอย่าลืมความเป็นสิทธิมนุษยชนของประเทศไทยด้วย เพราะการถูกโจมตีและกลายเป็นกระแสสังคมในระดับประเทศคงไม่ใช่เรื่องที่จะน่าภูมิใจมากสักเท่าไร ยิ่งต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกด้วยแล้ว คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะสามารถหาทางออกที่ดีที่สุดสำหรับทุกฝ่ายอย่างแน่นอน

เราคงเคยได้ยินมาบ้างว่า การมีจะมีความรักนั้นเราต้องรู้จักมีความอดทนอดกลั้น เพื่อจะที่รักษาและพยุงความสัมพันธ์ของเราไปให้ตลอดรอดฝั่ง แต่หลังจากรายการพูดคุยต่อตัวต่อรายการหนึ่งได้สะท้อนเรื่องราวออกมาให้เห็นว่า การอดทนไม่ใช่คำตอบสุดท้ายของความรักที่ดี และความอดทนในบางความสัมพันธ์ก็มีมากจนเกินความพอดี และความอดทนของเรากลายเป็นการทำร้ายใจตัวเอง หรือบางคนอาจจะถึงขั้นทำร้ายร่างกายเลยด้วยซ้ำ มีผู้ประสบปัญหาด้านความรัก ผลัดเปลี่ยนกันมาพูดเรื่องความรักของตนเอง แต่ที่น่าตกใจคือหลายคนมีปัญหาเดียวกัน คือการมีความอดทนมากจนเกินไป อดทนกับความสัมพันธ์ที่เห็นแก่ตัว มีทั้งกรณีที่อดทนทำดีเพื่อคิดว่าจะได้ความรักกลับมาเป็นการตอบแทนความดี หรือบางคนยอมลดคุณค่าของตนเอง ยอมเป็นตัวสำรองของคนอื่น ยอมให้ภรรยาหรือสามีของตนเองไปมีคนอื่น แต่กรณีที่หนักสุดคือการอดทน ยอมให้เค้าทำร้ายร่างกายและยอมเป็นฝ่ายผิดเพื่อรักษาคนคนหนึ่งไว้ เป็นฝ่ายขอโทษก่อนเสมอแม้ตนเองจะเจ็บเจียนตาย คำถามคือ ทำไมคนเหล่านี้ถึงทน ยอมเพราะรัก ทุกคนให้คำตอบนี้ มันอาจจะดูสั้น ๆ เชื่อเถอะว่ามันเป็นคำตอบที่ครอบคลุมทุกคำถามของการอดทนแล้ว แต่มันอาจจะเป็นรักที่มีมากกว่ารักตัวเอง และคาดหวังว่าจะได้รับความรักเป็นสิ่งตอบแทน หากพวกเขาอดทน แต่ความอดทนของคนเราก็ต้องรู้จักใช้ให้ถูกที่ ถูกคนและถูกเวลา ความอดทนที่ใช้ไปกับคนเห็นแก่ตัว ต่อให้ทุ่มเทมากแค่ไหนสิ่งที่ได้กลับมาก็ว่างเปล่าอยู่ดี ต่อให้พยายามแค่ไหน ถ้าคนที่ได้รับไม่เห็นคุณค่า มันก็เหมือนเราวิ่งเพื่อไปถึงเส้นชัยคนเดียว และอีกคนก็เป็นตัวรั้งตัวถ่วงตลอดทาง ความอดทนของบางคนใช้แล้วหมดไป บางคนก็มีความอดทนอยู่น้อยนิดซะเหลือเกิน หรือแท้จริงแล้วไม่ได้รักมากพอที่จะอดทนหรือเปล่า ในขณะที่อีกฝ่าย ใช้ความอดทนล้นเหลือ ทนแล้วทนอีก ทนอย่างมีความหวังว่าวันหนึ่งเขาจะเห็นใจ จะมองเห็นในสิ่งที่เราทำ แต่สุดท้ายเวลาจะเป็นตัวตัดสินเป็นตัวพิสูจน์ หากเราทำในส่วนของเราอย่างเต็มที่แล้ว ยอมมากพอแล้ว อดทนจนถึงที่สุดแล้ววันหนึ่งเราจะสามารถหยุดได้เอง แต่ก็ขึ้นอยู่กับพลังในการอดทนของแต่ละคน บางคนเจอปัญหาระดับ 3 ความอดทนก็หมดลงแล้ว แต่หลายคนทนจนปัญหาถึงระดับ…

จากข่าวที่ค่อนข้างสะเทือนใจเมื่อชายคนหนึ่งเข้าไปเล่นน้ำในบ่อน้ำเขตหวงห้ามเพราะน้ำลึก จมน้ำเสียชีวิตอยู่ในบ่อน้ำ เป็นอุทาหรณ์ให้หลาย ๆ คนที่ละเลยกับป้ายเตือนหรือคนที่ชอบฝ่าฝืนกฎระเบียบ ข้อตกลง และข้อบังคับ กรณีแบบเหตุการณ์นี้ไม่ใช่กรณีแรก แต่ยังมีอีกหลายกรณีที่คนฝ่าฝืนกฎและสุดท้ายจบชีวิตลงอย่างน่าเศร้า แต่เหตุผลอะไร ทั้ง ๆ ที่มีป้ายเตือน หรือข้อห้าม แต่คนเราก็ยังเลือกที่จะฝ่าฝืน ความท้าทายเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่คนเราชอบทำมากที่สุด การได้ฝ่าฝืนกฎระเบียบ การแหกกฎ หรือการแสดงออกที่แตกต่างเป็นความเชื่อที่ว่า การทำสิ่งเหล่านี้ทำให้ตัวเองดูพิเศษและดูเหนือกว่าคนปกติที่ทำตามข้อบังคับต่าง ๆ หากเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ยังพอเป็นความท้าทาย ความตื่นเต้นในชีวิต แต่ว่ามันมักจะไม่จบแค่นั้น เมื่อความท้าทายแต่ละคนที่ได้มา มักแลกมาด้วยชีวิตเสมอ นอกจากความท้าทายแล้ว ก็เป็นความเผอเรอ ไม่สนใจหรือใส่ใจสิ่งรอบข้าง ไม่สังเกตป้ายเตือน หรือสัญลักษณ์ห้ามเข้าต่าง ๆ ความสะเพร่า เป็นสาเหตุที่นำพาไปสู่การได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิต ไม่ต่างกับการรณรงค์เกี่ยวกับการลดอุบัติเหตุในช่วงเทศกาลต่าง ๆ แต่น่าแปลกคนส่วนใหญ่กลับรู้สึกไม่พอใจ ทั้ง ๆ ที่เป็นการทำเพื่อผลประโยชน์ต่อตัวของคุณเองทั้งนั้น กลับมองว่าเป็นรุกล้ำพื้นที่ส่วนตน หรือสร้างความน่ารำคาญใจ และเลือกที่จะตามใจตนเอง เพราะอยากแสดงความต่าง ขาดการยับยั้งชั่งใจ ฝ่าฝืนกฎระเบียบไปด้วยความคึกคะนอง โชคร้ายมาจบที่ครอบครัวต้องมาเสียใจรับเคราะห์จากการกระทำโดยประมาท ที่ต้องแก้ไขอันดับแรก คือทัศนคติของเราต่อกฎระเบียบและข้อบังคับ หลายคนมองว่ามันยุ่งยาก วุ่นวาย…

ปัญหาการคมนาคมของไทยมีมากขึ้นทุกวี่วัน ไม่ว่าจะเป็นปัญหารถติด ปัญหาเส้นทางจราจร ปัญหามอเตอร์ไซค์บนทางเท้า แต่ว่าที่ผ่านมาก็ยังไม่มีการแก้ไขที่ชัดเจนหรือได้ผลเลย ปัญหาเดิมซ้ำ ๆ ยังคงเกิดขึ้นมาตลอด และดูไม่มีทีท่าว่าจะมีใครที่จะแก้ไขเรื่องนี้อย่างจริงจัง และเมื่อเกิดปัญหาต่าง ๆ มากมาย การขนส่งสาธารณะจึงเป็นอีกตัวเลือกสำคัญที่คนหันมาใช้กัน แต่ว่าเมื่อมองเห็นราคาค่าโดยสารที่ปรับเพิ่มขึ้นแล้ว มีผู้ใช้บริการจำนวนไม่น้อยที่มีคำถามในใจว่าเหมาะสมแล้วหรือ หากลองดูรูปแบบของขนส่งสาธารณะของบ้านเราก็จะสามารถแบ่งประเภทใหญ่ ๆ ได้ดังนี้ รถเมล์ รถเมล์เป็นขนส่งสาธารณะที่คนนิยมใช้ค่อนข้างมาก เพราะราคาถูกและเส้นทางก็มีหลากหลาย แต่การปรับขึ้นราคาของรถเมล์ก็ส่งผลต่อคนจำนวนไม่ได้น้อย ส่วนใหญ่มักจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่ายังไม่สมเหตุสมผล หากเป็นรถ ขสมก. ที่เป็นรถแอร์ก็ยินยอมได้ เพราะด้วยคุณภาพของรถและการบริการ คนก็ยอมจ่ายในราคาที่เพิ่มขึ้น แต่หากเป็นรถร่วมที่สภาพค่อนข้างเก่าและการบริการที่ไม่ได้ค่อยได้มาตรฐานหลายคนก็แย้ง รถไฟฟ้า BTS MRT และ Airport Link นับว่าเป็นขนส่งสาธารณะที่ได้รับความนิยมสำหรับคนเมือง เพราะความรวดเร็วทันใจ คนจึงนิยมใช้รถไฟฟ้าในการเดินทาง แต่ด้วยราคาที่เพิ่มขึ้นซึ่งสวนทางกับคุณภาพของรถไฟฟ้าที่เก่าลง โดยเฉพาะ BTS ที่เกิดเหตุขัดข้องบ่อยจนส่งผลกระทบต่อผู้โดยสาร เรื่องนี้เป็นที่วิพากษ์วิจารณ์เป็นอย่างมากในโลกออนไลน์และสร้างความเดือดร้อนให้กับคนทำงานเป็นอย่างมาก รถทัวร์ รถบัสโดยสาร สำหรับคนที่ต้องเดินทางเป็นหมู่คณะหรือเดินทางไกล จะนิยมใช้โดยเฉพาะช่วงเทศกาลที่จะคึกคักมาก และรถมีไม่เพียงพอต่อความต้องการของผู้โดยสาร รถตู้ รถตู้มีบริการอยู่ทุกที่ทั่วประเทศ และค่อนข้างมีปัญหาบ่อย ไม่ว่าจะเป็นการอัดผู้โดยสารเกินจำนวนที่กฎหมายกำหนด หรือการรับส่งผู้โดยสารนอกส้นทาง รถไฟ เป็นขนส่งสาธารณะที่คนนิยมใช้ในการเดินทางไกล…